ნონდეპრესი – ექსპერიმენტულ კვლევებში პაროქსეტინის ტერატოგენული და ემბრიოტოქსიური მოქმედება გამოვლენილი არ არის. პაროქსეტინი (როგორც სეროტონინის უკუმიტაცების სხვა სელექტიური ინჰიბიტორები) მოქმედებს სათესლე სითხის ხარისხზე. ეს ეფექტი შექცევადია და ნორმალიზდება პრეპარატის მოხსნის შემდეგ. სპერმის თვისებების ცვლილებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ფერტილობის დარღვევა. ორსულობის I ტრიმესტრში ანტიდეპრესანტების მიღებისას ჩატარებული ეპიდემიოლოგიური კვლევებით დადგინდა თანდაყოლილი ანომალიების განვითარების მომატებული რისკი, კერძოდ პაროქსეტინის მიღებასთან დაკავშირებული გულ-სისხლძარღვთა ანომალიის (წინაგულთაშორისი და პარკუჭთაშორის დეფექტი) განვითარება. მონაცემების მიხედვით ასეთი ანომალიების რიცხვი პაროქსეტინის მიღებისას 1/50, მაშინ როცა საერთო პოპულაციაში მათი განვითერების რისკი 1/100 ახალშობილზე. პაროქსეტინის დანიშვნისას ქალებში, რომლებიც გეგმავენ ორსულობას, საჭიროა ალტერნატიული საშუალებების განხილვა. არსებობს მონაცემები ნაადრევი მშობიარობის შესახებ ქალებში, რომლებიც იღებდნენ პაროქსეტინს, თუმცა პირდაპირი მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი დადგენილი არ არის. პაროქსეტინი არ გამოიყენება ორსულობისას, ისეთი შემთხვევების გარდა, როცა პოტენციური სარგებელი აღემატება პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებულ რისკს. აუცილებელია იმ ახალშობილების მგდომარეობის კონტროლი, რომელთა დედებიც ორსულობის გვიან სტადიაზე იღებდნენ პაროქსეტინს, რამდენადაც არსებობს მონაცემები გართულებების შესახებ (პაროქსეტინის და სხვა სეროტონინის უკუმიტაცების ორსულობის III ტრიმესტრში მიღების შედეგად). თუმცა აღსანიშნავია, რომ პირდაპირი მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი დადგენილი არ არის. აღწერილი კლინიკური გართულებები მოიცავს: რესპირატორულ დისტრეს სინდრომს, ციანოზს, აპნოეს, კრუნჩხვით შეტევებს, ტემპერატურის არასტაბილურობას, კვების სირთულეებს, ღებინებას, ჰიპოგლიკემიას, არტერიულ ჰიპერტენზიას, ჰიპოტენზიას, ჰიპერრეფლექსიას, ტრემორს, კანკალს, ნერვულ აგზნებას, გაღიზიანებადობას, ლეთარგიას, შეუჩერებელ ტირილსა და ძილიაობას. ზოგიერთ შემთვევაში სიმპტომები აღწერილ იქნა როგორც მოხსნის სინდრომის ნეონატოლოგიური გამოვლინება. უმეტეს შემთვევაში გართულებები დაფიქსირდა დაბადებისთანავე ან დაბადებიდან 24სთ-ზე ნაკლებ პერიოდში. ეპიდემიოლოგიური კვლევების მონაცემთა მიხედვით, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების (მათ შორის პაროქსეტინის) ორსულობის ბოლო სტადიაზე მიღებას თან ახლავს ფილტვისმიერი პერსისტირებადი ჰიპერტენზიის განვითარების რისკის მატება ახალშობილებში. აღნიშნული რისკი 4-5-ჯერ აღემატება თავისუფალ პოპულაციაში არსებულ რისკს (1-2 1000 შემთხვევიდან). პაროქსეტინი უმნიშვნელო რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში. მიუხედავად ამისა, პაროქსეტინი არ ინიშნება მეძუძურ დედებში, იმ შემთხვევების ჩათვლით, როცა მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება მეძუძურ ბავშვში არასასურველი ეფექტების განვითარების რისკს.
გაფრთხილება!
გაეცანით საიტებს: 1. გინეკოლოგია 2. ორსულობა 3. ბავშვი
თანხლება სოციალურ ქსელებში: 1. გინეკოლოგია 2. ორსულობა 3. ექიმთა და ფარმაცევტთა კლუბი